آشنایی او با رایت در همان سال اول تحصیلش در رشته معماری با دیدن آثار وی در کتابخانه دانشگاه، آغاز شد. عامری یک سال زودتر تحصیلات خود را در دانشگاه به پایان رساند تا بتواند هرچه سریعتر به مدرسه رایت بپیوندد. آنگونه که خودش بیان می‌کند، مصاحبه دشواری را برای ورود به مدرسه تالیسین (taliesin school)، در پیش داشت. همچنین، بنا به گفته‌های وی رایت، مدرک و درجات دانشگاهی را قبول نداشته، بنابر این مصاحبه بدون توجه به مدرک او صورت گرفته بود. فرانک لوید رایت 85 ساله پس از مصاحبه، عامری را به عنوان شاگرد خود قبول می‌کند و پس از سپری کردن 2 سال تحصیل در تالیسین، از او در طراحی موزه گوگنهایم ،نزد خود کمک گرفته و وی را به عنوان نماینده خود درخاورمیانه معرفی می‌کند، همچنین به دلیل علاقه‌ای که به نظام عامری پیدا کرده بود، برای او اقدام به طراحی منزل شخصی می‌کند که این امر در بین شاگردان رایت امری بی‌سابقه بوده است.