معماری مینی مالیسم نام جنبشی در انتهای قرن بیستم – و آخرین تیر ترکش سبک مدرنیسم – که در بسیاری از منابع از آن به عنوان ساده گرایی یاد شده است. ساده گرایی نوعی خلوص و حذف شدن المان های غیر ضروری است . یعنی با کمترین المان سعی در رساندن بیشترین مفهوم دارد چه در معماری چه در باقی هنر ها .
فرانک استیلا هنرمند مشهور مینیمالیستی جمله ای دارد که خیلی جالب توجه است : آنچه می بینید؛ همان چیزیست که می بینید… از نظر من این جمله بدان معناست که چیزی که روبروی شماست ( که این چیز یک اثر هنری است ) هیچ فلسفه ای پشت خود ندارد ِ یعنی دقیقا همان چیزی ست که از آن برداشت می شود . یعنی خلوص داشتن یعنی سادگی !!
سبک مینیمالیسم در معماری را می توان نتیجه سه عنصر مهم دانست : ۱- جنبش د استیل ۲- سبک بین الملل (جمله معروف میس وندروهه ) ۳- فلسفه معماری سنتی ژاپن ( ذن ) .شاید هم ریشه یا بستر کلمه درستری باشد نسبت به کلمه عنصر. در هر صورت می شود به این صورت بررسی ش کرد :
بطور خلاصه می توان گفت این سبک ویژگی هایی دارد که با بررسی آثار بعضی معماران از جمله آثار معمار ژاپنی تادائو آندو و آثار معمار معروف سبک بین الملل یعنی میس وندروهه و چند اثر از معمارانی چون فلیپ جانسون ، هرزوگ اند د مورن و مشاهده آثار معماران معاصر دیگر ، به این ها است
در آخر می توان گفت :
این سبک در حال حاضر در آثار معماران معاصر از جمله : جان پوآسون ، تادائو آندو ، ادوارد و سوتو د مورا ، آلورو سیزا ، آلبرتو کامپو بازا ، یوشیو تانگیوچی ، پیتر زومتر و… و در کارهای طراحان داخلی ، طراحان صنعتی و طراحان مبلمان دیده می شود . بطور مثال استفاده از کمد های توکار و تخت های تاشو (در طراحی مبلمان ، برای اینکه فضا را وسیعتر نشان دهند. ) که این آثار نشان دهنده ادامه حرکت معماری مینیمال در جهان معاصر می باشد.
تهیه شده توسط گروه تخصصی ارگان معماری
دیدگاه دیگران (بدون دیدگاه)...
Leave a reply