در سال ۲۰۱ هجری قمری، مأمون دستور داد تا هشتمین امام شیعیان را به مرو بیاورند. این اتفاق تاریخی از مرز شلمچه به طوس و از آنجا به مرو رخ داد. غالب علما، مورخان و کسانی که دربارهٔ مسیر عبور علی ابن موسی الرضا از مدینه به مرو تحقیق کرده‌اند به این مسئله اعتقاد قوی دارند که علی ابن موسی الرضا از مسیر بصره و مرز شلمچه وارد ایران شده و از شهرهای خرمشهر، اهواز، رامهرمز عبور کرده و به ارجان وارد شد. پس از ورود علی ابن موسی الرضا به شهرستان بهبهان، کاروان او ابتدا در کوشک دشت (بهبهان کنونی) وارد شد. بعد از کوشک دشت نیز اولین قدمگاهی که میزبان این امام شیعه شد، مسجد بکان واقع در شهر ارجان (بهبهان قدیم) بود. مسجد بکان با قدوم علی بن موسی الرضا، اهمیتی مضاعف یافت. به همین منظور، این مسجد، به خاطر این اتفاق نامش از مسجد بکان به مسجد علی ابن موسی الرضا تغییر یافت. آئین سنتی راهپیمایی مردم از شهرستان بهبهان تا قدمگاه علی ابن موسی الرضا سابقه‌ای بیش از ۲۰۰ سال دارد. ابتدا مردم روستاها و شهر منصوریه در سالروز شهادت علی ابن موسی الرضا با پای پیاده راهی قدمگاه علی ابن موسی الرضا می‌شدند و بعدها این سنت به کل شهرستان سرایت کرد. همزمان با دهه آخر صفر و سالروز شهادت علی ابن موسی الرضا مردم شهرهای بهبهان و منصوریه بر اساس یک سنت دیرینه، مسیر ۱۴ کیلومتری مساجد و امامزادگان این شهرها را تا قدمگاه علی ابن موسی الرضا با پای پیاده طی کرده و به عزاداری می‌پردازند. دراین آیین سنتی مردم شهرهای بهبهان، منصوریه و دیگر شهرها و روستاهای اطراف، روز شهادت علی ابن موسی الرضا با اجتماع در امام زادگان و مساجد بهبهان و منصوریه، در یک مراسم هماهنگ به سمت قدمگاه و مسجد تاریخی این شهر حرکت می‌کنند و موکب‌های رضوی نیز در طول مسیرازآنان پذیرایی می‌کنند که صحنه‌های ماندگاری از عشق وارادت مردم این سرزمین به امام هشتم شیعیان را متجلی می‌کند. اطلاعات بیشتر در سایت قدس آنلاین | همچنین مستند تا قدمگاه آمدیم پای پیاده را می‌توانید در سایت خبرگزاری دانشجو ببینید.

دیوار و خندق اطراف شهر، مجموعهٔ ارجان (گور مکشوفهٔ کیدین‌هوتران)، نبردگاه آریوبرزن در کوه‌های تنگ تکاب، کتیبهٔ تنگ‌تکاب، آتشکدهٔ چهارطاق (خیرآباد)، بقعهٔ بشیرنذیر (مقبرهٔ دو برادر یهودی)، نارین قلعه (تخریب شده)، قبرستان و روستای تاریخی تل چگاه زیدون، مسجد جامع و راسته‌بازار، مقوم (از بین رفته)، آب‌انبار و برکه‌ها، عمارت کلاه‌فرنگی (تخریب شده)، مجموعهٔ بکان (پل، حمام)، پل خیری مح‌خان (خیرآباد)، قلعه مدرسه (خیرآباد)، قلعه گلاب (زیدون)،برج‌های رضاخانی، خرابه‌های کلگه‌زار، کتیبهٔ تنگ سروک. (تنگ سروک یا به گویش محلی سولک هم‌اکنون در محدوده جغرافیایی استان همسایه کهگیلویه وبویراحمد واقع شده "شهرستان بهمئی ")

بافت تاریخی شهر بهبهان که قدیمی‌ترین منطقهٔ بهبهان فعلی پس از ارجان است، از شمال به خیابان شریعتی، از جنوب به خیابان گرایمی، از شرق به خیابان نحوی و ادامهٔ آن به موازات مسیل آبخروار تا خیابان شریعتی و از غرب به خیابان پیروز منتهی می‌شود؛ خیابان عدالت و خیابان جوانمردی بصورت دو محور عمود برهم از وسط این ناحیه عبور می‌کند که خیابان جوانمردی فعلی، سال‌ها قبل به صورت مسیری از وسط شهر می‌گذشته و حد فاصل بین دو طایفه قنوات و بهبهان بوده‌است؛ مساحت کلی این منطقه حدود ۱۴۶ هکتار است.

از دیگر ویژگی‌های این بافت وجود بیش از ۸۴ مسجد، حسینیه و امامزاده در لابه‌لای اماکن مسکونی آن است؛ قدمت بیشتر خانه‌هایی که در این بافت واقع شده‌اند به دوره‌های قاجار و پهلوی می‌رسند، از ویژگی‌های معماری این بناها می‌توان به وجود زیرزمین، در اثر آنها وجود ایوان با ستون‌های مدور، سردرهای قوسی به صورت نیم دایره و آجرکاری‌های زیبا در نمای بیشتر آنها اشاره کرد.

پارک جنگلی سلمان‌فارسی (جادهٔ اهواز)، پارک جنگلی ارجان (جاده سیمان ـ نرگس‌زار)، پارک ساحلی کریا (شهروند)، اردوگاه رجایی (جاده اهواز)، پارک ساحلی خارستان (جاده اهواز) پارک ساحلی شبدری (جاده اهواز در کنار پل مارون) از جمله مراکز تفریحی غیرطبیعی است که در سال‌های اخیر در این شهرستان احداث شده‌است. مجموعه فرهنگی، تفریحی و ورزشی خارستان که در بالا به آن اشاره شد یکی از مجموعه‌های بسیار دیدنی شهرستان بهبهان است.

این مجموعه در شمال‌غربی بهبهان، در ۳ کیلومتری جاده بهبهان- اهواز، واقع شده‌است و فاز اول آن با وسعت ۲۵ هکتار توسط شهرداری در کنار رودخانهٔ مارون احداث شده؛ نمای کلی این مجموعه بیضی شکل بوده و بیشه‌های طبیعی از انواع گون در مرکز آن قرار دارد و جاده آسفالته‌ای اطراف این بیشه‌ها کشیده شده‌است؛ در ضلع شرقی آن دو راه فرعی وجود دارد که اولین راه به دریاچه‌ای که با وسعت ۵/۱ هکتار ساخته شده و بزرگ‌ترین دریاچه مصنوعی استان خوزستان است و دارای امکانات قایق‌سواری است و دومین راه به چهار قلعه زمین فوتبال و والیبال ساحلی (هر کدام ۲ قطعه) ختم می‌شود؛ ضلع غربی مجموعه موازی با رودخانهٔ مارون است و میان رودخانه و پارک یک جاده ساحلی به طول ۱۱۰۰ متر کشیده شده که در کنارهٔ آن، تعداد ۱۴۰ سکو دایره‌ای شکل به‌منظور استفاده خانواده‌ها ساخته شده؛ امتداد این سکوها به بیشه‌ای زیبا و طبیعی ختم می‌شود که همچنان دست نخورده باقی‌مانده؛ در قسمت جنوب غربی پارک پیست دوچرخه‌سواری به وسعت یک هکتار ساخته شده‌است. انتهای پارک ساحلی خارستان به پارک ساحلی منتهی می‌شود که در کنار رودخانه و پل مارون واقع است و شامل ۳۰ سکوی سیمانی جهت آسایش خانواده‌ها، آبنماها و محوطه چمن اطراف آن است و در شمالی‌ترین قسمت آن پارک بادی باب اسفنجی قرار دارد.

برنامه‌های در نظر گرفته شده برای این مجموعه طی سه فاز اجرا می‌شود و تا کنون فاز اول آن اجرا شده که به‌طور کلی شامل احداث دریاچه، زمین فوتبال ساحلی (دو قطعه)، زمین والیبال ساحلی (دو قطعه)، پیست دوچرخه سواری و احداث ۱۴۰ سکو و خیابان‌سازی بوده و فاز دوم شامل ساحل‌سازی و احداث سکوی ماهیگیری است.

این مجموعه که با شماره ۳۷۶۹ در فهرست آثار ملی ثبت شده در حال حاضر قدیمی‌ترین بازار شهر بهبهان است که در زمان گذشته مرکز ثقل تجاری شهر بهبهان و حومه آن بوده؛ این مجموعه که متعلق به دورهٔ قاجار است دارای چندین راسته بوده که حرفه‌های مختلف در راسته‌های مخصوص به خود فعالیت داشتند؛ در حال حاضر تنها یک راسته از آن باقی‌مانده؛ برروی دیوار راسته باقی‌مانده دو کتیبه قرار دارد؛ مصالح به کار رفته در ساخت ابزار سنگ و گچ است و از ویژگی‌های آن می‌توان به سقف گنبدی حجره‌ها و کاربرد طاق و تویزه در پوشش سقف راسته اشاره کرد.